De terugkerende lezer weer dat ik een sidehustle heb als Dungeon Master voor mijn gezin in onze Dungeons and Dragons sessies. De DM is de grote puppetmaster van het spel. De DM kan het spel richting geven, houdt de vaart er in, neemt de spelers mee en is degene die weet wat er gaat komen in het volgende dorpje, voorbij die bocht met die dikke boom of als je tóch besluit die verlaten ruïne in te lopen…

Ik ben er inmiddels achter, de rol van DM is écht geen sinecure. Zeker niet als je, zoals ik, het zo goed mogelijk wilt doen en je geliefden een spannend avontuur wil laten beleven. Veel regels, veel mitsen en maren. Ik ken die regels echt niet mijn hoofd en ik vind het nog lastig om me vrij te bewegen in die fantasiewereld van D&D. Dus ik praat veel met Claude (het lieve broertje van ChatGPT) en heb mijn eigen AI-model gemaakt, gebaseerd op de officiele handleiding, de monster manual met alle monsters en hun karakteristieken, mijn eigen geschreven teksten met uitleg in mijn eigen woorden.

Dat alles voedt mijn virtuele DM-hulp. Die me geduldig een scenario uitlegt wat ik voor ogen heb, me vertelt me hoe een surprise attack werkt en hoe zich dat verhoudt tot de reacties van de tegenpartij. Het legt voor de zoveelste keer enorm geduldig uit wat het verschil is tussen Strength en Dexterity als karakter. Het geeft voorbeeld dialogen die ik kan gebruiken om het verhaal verder te krijgen.

A tabletop setup for a Dungeons & Dragons game with a screen, game materials, and a map laid out on a wooden table.A Dungeons & Dragons starter set rulebook and a velvet-covered book are placed on a wooden table.A glass bowl containing colorful polyhedral dice sits on a wooden table, with a clear box holding additional dice in the background.A tabletop setup features a game board with a detailed map and various game pieces, accompanied by notes and a pen on the table.

Maar uiteindelijk zit ik wel op zaterdagmiddag aan het hoofd van de tafel en spelen we het spel. En gebeurt er op dat moment toch iets onverwacht (de zombies bleken sterker dan gedacht en niemand luisterde naar de banshee…zucht….) en ik moet dan als DM improviseren hoe we verder gaan. Dan is zo’n hallucinerend datacenter in Silicon Valley weinig behulpzaam kan ik je vertellen.

In een eerdere blogpost had ik het over Kennisexpressie. Deze blogpost is voortgekomen uit een reactie op dat artikel in de Digitale Fitheid community. Want wat ik op die zaterdag meemaakte, als je moet improviseren, dat heeft alles te maken met kennis internaliseren. Want alleen als je de kennis echt eigen maakt, als je de meters maakt om een specifieke regel in je eigen woorden uit te leggen, dan kun je on the spot meegaan in het verhaal, meebewegen, draaien.

Tegelijk leer ik veel van mijn AI-model, ik laat hem samenvattingen schrijven van een aantal regels die ik in Obsidian weer verder verwerk. Ik lees delen van het Players Handbook, kijk naar how-to video’s. Om de kennis nog beter te internaliseren. Ik ben er van overtuigd dat een goed getraind AI-model met de juiste databronnen, getweaked op jouw voorkeur van schrijf- en discussiestijl, je echt kan helpen om je eigen breincellen op gang te helpen. Het is een onvermoeibare gesprekspartner op een heel specifiek domein.

Maar een AI zal het nooit winnen van een live sessie D&D aan tafel waar je zoon van 13 vol blijdschap opspringt omdat hij bij de perfecte worp heeft gedaan. Nu kan hij eindelijk de zombies definitief uitschakelen met de paarskleurende vlammen die uit zijn drakenbek komen. Dat zijn de herinneringen die een AI je nooit kan geven en die voor nu altijd geïnternaliseerd zijn in onze familieherinnering.