micropost
Ik krijg wekelijks een notificatie van Substack dat ik er een nieuwe volger heb . Ik begrijp niet helemaal waarom dit gebeurt. De notificatie wel, dat is een instelling… maar waarom iemand mij volgt op Substack. Ik gebruik de dienst om nieuwsbrieven te lezen. Ik heb alleen interactie met communities binnen een specifieke titel. Ik heb er zelf geen nieuwsbrief. Of geven de nieuwe volgers een stille hint dat ze graag een nieuwsbrief zien van me op Substack? Een random gedachte op de vrijdagochtend…
Als ik één optie graag zou willen op mijn Mac, dan is het in een willekeurig programma (Pages, Word, Preview, PDF-viewer, Numbers en ga maar door) een document te openen, te bekijken en direct te verwijderen en sluiten. Vaak genoeg download ik een document en is het na één keer bekijken niet meer relevant voor me. Nu sluit ik het en moet ik naar Finder om het handmatig te verwijderen. Dat moet toch eenvoudiger kunnen? Ik denk aan een Shortcuts-opdracht met sneltoets, maar misschien is er een meer eenvoudige manier? Tips zijn welkom…
We zijn bijna weer thuis in Utrecht. De mini-vakantie zit er op en het was prima. De Marshall Bluetooth speaker doet puik dienst als auto-DJ
Sinds zaterdag zijn we op bezoek in het Sauerland, Duitsland. Op bezoek bij vrienden, die een prachtige twee-verdiepingswoning hebben in één van de 83 kernen van de gemeente Schmallenberg. Wij mogen de komende dagen gebruik maken van het gastenverblijf. Met uitzicht op de bergen, vol in de herfstkleuren. Een mini-vakantie, even weg van alle drukte in Utrecht. Even geen gedachten over werk, maar genieten van de bergen, goed eten, goed gezelschap en de rust.
Huishoudelijke mededeling: Als je een reactie achterlaat via het formulier hieronder (via Cusdis) dan moet ik die reactie steeds goedkeuren. Er wil er wel eens tussendoor schieten, dus sorry Erik en Bas dat ik pas zo laat reageer. Ik wil nog eens een andere eenvoudige manier om te kunnen reageren. Cusdis is het niet helemaal voor me. En ik wil geen gebruik meer maken van de standaard-optie in micro.blog. Die gebruikte nagenoeg niemand, omdat je moet inloggen met Bluesky, Mastodon of micro.blog. De community hier is klein genoeg om zonder zo’n login een reactie achter te kunnen laten.
AI prompts delen als View Source van de 21e eeuw
Een woord van waarschuwing: Ik ben geen webdeveloper of software engineer en ik zal ook nooit claimen er één te zijn.
Echter, het web fascineert me. Al meer dan 30 jaar, in 1994 zag ik voor het eerst een webpagina in de toen net-nieuwe Netscape Navigator. Eén van de elementen die in de browser zat en nog altijd in een browser zit, is datgene wat het web in mijn ogen echt democratiseerde. View Source. Met dit menu-item krijg je van elke pagina de broncode te zien. Zeker in de jaren ’90 was dit de code die door de maker was geschreven. Inmiddels is dat veelal server-side gegenereerde code die door allerlei templates, plugins en Javascripts aan elkaar is geplakt. De optie voor View Source werd door de ontwikkelaars in de browser toegevoegd omdat het ze simpelweg leuk leek dat je als bezoeker van een webpagina de code kon zien. (Bron: Coders - Clive Thompson)
Door de optie van View Source leerde velen met mij de eerste eigen webpagina’s maken. Je maakte simpelweg na wat anderen al deden. Langzaam maar zeker ontdekte je nieuwe mogelijkheden, ontwikkelde je een eigen manier van websites maken en leerde je de soms bijzondere verschillen tussen de browsers. Dit democratiserende effect van het web was niet uniek in computertechnologie. Vóór de tijd van het web kon je op onder andere een Commodore je eigen code schrijven en deze op cassettetapes opslaan. Die tapes kon je weer verspreiden, wat onder andere gebeurde via radiostations. In Nederland zond het programma Hobbyscoop wekelijks computercode uit in hun radioshow die je kon opnemen en inladen in je computer. Om daarna zelf weer te bekijken en van te leren. Of je tikte code regel voor regel over uit tijdschriften. Het kon allemaal, het kan allemaal nog steeds.
Ik moest er aan denken toen ik een mooi overzicht zag van Simon Willison. Hij heeft al zijn projecten gepubliceerd die hij in één week maakte met de Artefacts van Claude.ai. Met deze mogelijkheid kun je de Claude chatbot kleine programma’s laten maken die je direct in je browser kunt gebruiken. Bijvoorbeeld een clipboard viewer of een manier om QR codes uit te lezen.
De projecten van Simon zullen voor jou niet direct van waarde zijn, maar klik vooral eens door naar de transcripts van zijn gesprekken met Claude om tot de tool te komen. Voor mij is dit het equivalent van de vroegere View Source. Je krijgt een kijkje achter het gordijn hoe anderen nieuwe technologie gebruiken, waar jij weer van kunt leren. Je krijgt ideeën wat je zoal met AI als een assistent voor elkaar kunt krijgen. Zelfs als je geen volleerd software engineer bent. Sidenote: Het helpt eerlijk gezegd wel om een béétje te snappen hoe computercode werkt en hoe bepaalde conventies zijn. Maar ook dat is redelijk goed te leren online.
De chat prompts van Willison zijn heel conversationeel en niet overdreven complex. Al lezend door de transcripts zie je hoe hij zelf steeds reageert op wat hij krijgt en daar op door gaat. Het geeft mij ook weer ideeën hoe ik met AI assistenten kan praten en hoe ik prompts beter kan maken.
Zo werkt het web op zijn mooist: Je bouwt op de kennis van anderen, deel deze weer met de community en vergroot de collectieve kennis. Deden we dat in de jaren ‘90 met HTML broncode, nu met AI prompts, conversaties en stukjes code.
Zo had ik een gesprek met ChatGPT om een OPML bestand in te lezen en de onderwerpen per weblog er uit te halen. Of hoe ik de grootste folders op mijn Mac vindt.
Ik heb een chat uit Claude hoe ik een verzameling foto’s kon hernoemen op basis van de datum dat ze zijn gemaakt. Of hoe ik een start maakte om een Spotify playlist te maken met entries uit Day One. Met dank aan Simon Willison die me op Mastodon uitlegt hoe ik chats uit Claude in Markdown krijg. Fantastisch!
Mijn meer uitgebreide View Source laat nog even op zich wachten, maar ik ga snel meer prompts en ideeën met jullie delen!
Inmiddels pendel ik twee dagen tussen bed en bank. Een kleine wandeling tussendoor. Maar de hoofdpijn, semi-misselijk gevoel (dat je denkt van “O jee daar gaan we” maar het komt er niet van) en algehele lusteloosheid houden de wandelingen kort. Het voordeel is dat ik inmiddeld wel ben gestart in Cordula Rooijendijk’s “Alles moest nog worden uitgevonden”, Hans Schnitzler’s essay “De mens, de machine & de therapeut” (OK, die ging soms wat boven het hoofd) en in de fascinerende Apple TV serie Silo. Maar ik zou dat liever doen met een wat beter gestel.
A nice overview and some ideas on how to take different kind of notes, by Juha-Matti Santala: How I take work notes as a developer
I try to keep interstitial notes as well during the day, but it’s just not a part of my routine. After a day and a half, I tend to just forget to take notes. Especially when days are hectic with meetings, short check-ins and impromptu todos. Any tips and hacks on how to make it part of the routine are welcome. Except “keep trying” or “put a postit on your desk”. I’m not at my desk 8 hours a day.
Ik ben eindelijk eens begonnen in hét boek over de geschiedenis van XS4All, met in het kielzog de opkomst van hacking en internet in Nederland. Een razend interessant en vlot geschreven verhaal. De moeite waard als je interesse hebt waarom een publiek internet het enige goede internet is.
Deze week kwam de prachtige graphic novel uit van de klassieker Lord of the Flies. Het werk van Aimée de Jongh is ronduit fenomenaal. Wat een prachtige tekeningen, gebruik van kleur, symboliek en ritme. Ik heb het boek in één ruk gelezen. Een absolute aanrader.
Vorig jaar na de Singelloop kwam ik tot de conclusie dat hardlopen steeds moeizamer ging. De lol was er wat van af. Maar tijdens deze zomervakantie miste ik de rondjes door de bossen in de vroege ochtend. De arts die mijn lever en gal in de gaten houdt adviseerde me ook om toch wat inspanning in de routine te brengen. Het heeft een positief effect op auto-immuun ziektes zoals PSC. Dus ik ben weer voorzichtig begonnen. Korte intervaltrainingen. Niet te snel. Rustig opbouwen en me geen zorgen maken over tijd en snelheid. Het is heerlijk om weer door Amelisweerd te rennen, de eerste tekenen van herfst laten zich al zien.
Vandaag is een fraaie dag voor Parade Puur Oost bij ons in de buurt. Een buurtmarkt, suikerspinnen, goochelaars, fraaie lino- en houtblokdrukkunst (is dat een woord?) en superbellenblaas!
There is one reason I still have a Playstation 1 permanently on stand-by near my workspace. So I can do a quick level of the classic Tony Hawk Pro Skater 2 during the day. The game is almost 25 years old, which causes much new rumors for a revival, since their social accounts are updated with new banners. I didn’t even know the game had social accounts, but alas, here we are.
This morning I also played the very fun, small and delightful Tiny Hawk, a free game on Pico-8 that let’s you play as a heavily pixelated bird.
It’s just as fun to play as the original Tony Hawk franchise. You’d have to crank up the classic soundtrack to the game for yourself though.
Linking on the web as the ultimate powermove. Sir Tim Berners Lee was right all along. As was the Cluetrain Manifesto:
Hyperlinks subvert hierarchy
Happy birthday internet! As Leonard Kleinrock (computer scientist and internet pioneer) looks back in an email
On September 2, 1969, the birth of the Internet took place (actually in my laboratory at UCLA) when the first packet switch (the IMP) was first connected to the outside world when it attached to my Host computer.
More background in a CNN article on the how and why of the birth of the internet on this day, 55 years ago.
But there was no other computer to talk to. So a month later, Stanford Research Institute received its interface message processor, or IMP, connected it to their host computer, and we created the first piece of the backbone network when a 50-kilobit-per-second line was connected between UCLA and SRI.
There’s even some future gazing that’s pretty accurate if you look at the current situation
It’s always been the goal and desire of we technologists that as we provide capability that computers are good at – number crunching, file storage, massive databases that can be searched – that it would free us up to do the things that humans do so well, like pattern recognition and putting thoughts together, intuition and innovation. […] One of the problems of the Internet is that we didn’t install what I like to call strong user authentication or strong file authentication. We didn’t anticipate the level of the dark side we see today. The culture of the early Internet was one of trust of all the users.
Komende maand ga ik naar zijn concert. Het nieuwe album Wild God heb ik nog niet geluisterd. Maar ik begin de dag met een lang interview met Nick Cave in Volkskrant Magazine.
Bookmarked “The Fuck It Guide to Content”
But perhaps most importantly, you’ll find a sense of fulfillment in your work that no amount of viral success can match. Because at the end of the day, the metrics don’t matter. The algorithms will change, the platforms will come and go, but the satisfaction of creating something true to yourself – that’s timeless.
Dat jubileum heb ik vorige week gemist, maar neef Christian is inmiddels ook al zo’n 20 jaar aan het bloggen. It runs in the family :-) Gefeliciteerd Christian!
Een AI-tool om je MacOS folders te organiseren? Natuurlijk kun je het zelf in elkaar hacken met Hazel, Keyboard Maestro of een andere app. Maar eerlijk gezegd, Sparkle doet goed werk! Met deze link kun je Sparkle zeven dagen testen op je Mac en krijg ik er zeven extra dagen bij. Is dat een pyramideschema? Natuurlijk, maar wel een opgeruimde en gesorteerde pyramide!
