internet-cultuur

    LinkLeesMap S01E06 - Het vormt zich vanzelf

    Waar was ik nou vorige week? Eerlijk gezegd, het kwam er even niet van. Vorige week zondag was zo’n dag dat van alles gebeurde. Waar ik in de avond dacht, ik heb mijn leesmap nog niet geschreven… Weet je wat, ik sla het een weekje over.

    En zo geschiedde.

    Het zal vaker voorkomen, misschien moet ik het ritme wel naar tweewekelijks brengen. Ik weet het nog niet precies, het vormt zich vanzelf wel.

    Dan hebben we direct de rode draad in deze editie te pakken. En in mijn eigen werk de afgelopen weken. Veel wist ik nog precies en vormt zich gaandeweg. Het is net het leven he. We denken dat we alles kunnen uitdokteren, een plan maken, een routekaart, maar ach, die kun je na de eerste onverwachte bocht of opengebroken weg weer aanpassen.

    Klinkt heftig, maar eigenlijk kan het best leuk zijn!

    Wat zag ik zoal deze week?


    Zo begon ik deze week met nieuwe weekberichten over mijn project CreativeNotes. Ja, erg meta en erg Main Character Energy (een term die ik leerde van mijn dochter) om in een leesmap te schrijven over je eigen weekbericht. Op Paper Trails kun je mijn route volgen hoe ik van een wild idee naar ja… iets ga. Een boek? Een podcast? Een serie interviews met foto’s? Ik weet het nog altijd niet exact…het vormt zich gaandeweg. En het vormt zich op dit moment in mooie wegen, maar dat lees je binnenkort wel…


    Over schrijven en boeken… Martijn Aslander publiceert binnenkort zijn nieuwe boek “Starten met Obsidian”, dat hij in een relatief korte tijd heeft geschreven. Een praktische gids om met de notitie-app Obsidian te beginnen. Van je eerste notitie tot de opzet van een levend systeem. Ik mocht het manuscript lezen én het voorwoord schrijven. Het boek is nu al te bestellen en bij Martijn op LinkedIn kun je mijn voorwoord lezen. Ben je net begonnen met Obsidian of van plan je eigen kennis beter te borgen? Bestel dat boek van Martijn. Het is praktisch, grappig, inzichtelijk en zet je direct aan de slag.

    Een paarse achtergrond toont grote letters die een boodschap overbrengen terwijl er grafische elementen zichtbaar zijn die een gevoel van structuur en organisatie creëren


    Nog meer boekennieuws! Vriendin en Punkqueen Kirsten Jassies had vrijdag de lancering van haar boek “Het is allemaal de schuld van Social Media” over hoe BigTech, algoritmes en AI ons leven sturen. En wat je er aan kunt doen. Het is geen revolutionair en anti-kapitalistisch manifest om Silicon Valley tot de grond af te fikken. Kirsten zet de risico’s tegenover de positieve kant van technologie en geeft je handvatten hoe je het meer bewust kunt inzetten. Met inzicht, eigen initiatief en meer regelgeving.
    Het vervelende is alleen wel dat Kirsten niets op haar eigen site zet om naar te linken en vooral op Instagram stories deelt. Die maar tijdelijk zijn en een account nodig hebben, dus hier linken is wat onnozel. Bij RTL vind je een interview met Kirsten en vorig jaar was ik te gast bij haar podcast over dit onderwerp.

    Kirsten poseert vrolijk buiten een boekwinkel terwijl ze een boek omhooghoudt met de tekst ‘Signed my Book’ omringd door een drukke straat en mensen in de achtergrond.


    Wat me brengt bij “My website is a shifting house next to a river of knowledge”. Een inzichtelijk en lekker leesbaar artikel waarom artiesten en auteurs de architecten moeten zijn van hun eigen site. Laurel Schwulst zet op een rij hoe je een website kunt inrichten en waarom het zo belangrijk is voor creatieven. Je eigen website hoeft niet een constante stroom van blogposts te zijn (ahem…) maar kan net goed iets zijn als

    • een kamer, waar je alleen hele specifieke zaken bewaart. Als het jouw uitkomt.
    • een boekenplank, met wat je hebt gelezen, of nu leest. Wat je mooi vindt.
    • een plant, het begint met een zaadje. Misschien één regel of één idee op je site. Wat je langzaam uit laat groeien. Als de tijd er rijp voor is.
    • een tuin, waar je op gezette tijden in tuiniert, schoffelt, onkruid (oude teksten/beelden) weghaalt en bepaalde seizoenen even met rust laat.
    • een poel, iets wat tijdelijk bestaat. Een site rondom een gebeurtenis, een moment in je leven. Iets wat een begin- en eindmoment kent.
    • een steen die je in de zee gooit. Een plek die je eenmaal maakt en daarna niet meer naar omkijkt. Maar dat wel bestaat op het web. Voor anderen.

    Each artist should create their own space on the web, for a website is an individual act of collective ambition.


    Joan Westerberg bracht eerst LinkedIn en daarna Hackernews in vervoering met haar blogpost “I Deleted My Second Brain”. Ik heb gedachten over dat artikel. Het is fijne clickbait die het lekker doet op de socials, maar inhoudelijk is het weinig nieuws onder de zon. Ik wil dit nog wat laten marineren in mijn hersenpan en, oh the irony, linken aan eigen notities en ideeën die ik over de jaren heb opgebouwd. Dus wordt nog vervolgd, maar lees zeker haar essay over de tyranny of tools, the anxiety of the unread en laat me weten wat je er van vindt. Lees dan als tegenhanger dit artikel van Remco van den Akker, waarom een eigen systeem juist wél de moeite waard is.


    Over linken gesproken en wat allemaal nog niet af is, ik kwam laatst langs Linkblocks, een Federated Bookmark Manager en dat ziet er op zich wel interessant uit. Het is nog láng niet af, maar je kunt het proces volgen op Github en een eenvoudige demo proberen.


    Ik heb al jaren een zwak voor zines. Ik doe er te weinig mee, ik verzamel ze niet, ik maak ze niet en ik zoek het niet actief op. Maar het is zo’n latente, passieve liefhebberij. Als het langskomt ben ik super enthousiast en laat ik dat anderen weten als het kan. Zoals op de PublicSpaces Conference, waar Astrid Poot haar mini-zines uitdeelde. Of laatst tijdens een koffie met Elmine, waar we de lol van zines deelden.
    Juli is International Zine Month, des te meer reden om zines de aandacht te geven die ze verdienen!

    International Zines Month poster


    Video-tip! Gavin Strange is de Creative Director van de UK animatie studio Aardman. Die ken je van series als Wallace & Gromit of Shaun the Sheep. Strange vertelt op Beyond Tellerrand in humoristische hyperspeed hoe we meer moeten klooien en minder de dingen overdenken. Alleen al voor zijn slides en voorbeelden is “Less thinkering and more tinkering” de moeite van het kijken waard.

    Gavin bij zijn deckie


    Een cartoonachtig konijn met een bloemenpatroon op zijn kleding toont een tekstballon met een vraag over AI en plastic uit de oceaan in een commentaargedeelte op een sociale media platform.


    Tot volgende week, blijf mooie dingen maken en abonneer je op mijn nieuwsbrief Paper Trails.

    LinkLeesMap S01E02 - Je menselijke LLM op het web

    De hele week stond in het teken van creativiteit en notetaking. Wat is dat toch, dat Engelse termen altijd een rijker gevoel geven dan de Nederlandse poten-in-de-klei term. Aantekeningen maken of Notities maken. Klinkt toch ineens als werk, of zelfs als een triviale bezigheid. Maar hoe meer ik me verdiep in de creatieve kant van dit thema, hoe relevanter notities worden. Ik vind de term notemaking, die Nick Milo een tijd terug opperde, nog sterker. Daar zit het aspect van creatie nog beter in. Taking heeft een vorm van extractie in zich. Van een hoeveelheid informatie die op je af komt, trek je de belangrijkste woorden en zinnen er uit en die schrijf je op. Of kopieer en plak je. Of fotografeer je. Maar met Making impliceer je al dat je zelf iets maakt. De betekenis van wat op je afkomt een plek geeft in eigen woorden of beelden. Je merkt, ik zit vol in mijn nieuwe nog-naamloze project!
    Wat bracht me dat zoal deze week?


    Rick Rubin naast zijn boek

    Producer Rick Rubin is een genie. Niet alleen omdat hij tijdloze muziekklassiekers heeft gemaakt, maar zijn kijk op de wereld en creativiteit is uniek. Met zijn nieuwe project The Way of Code combineert hij de 3000 jaar oude geschriften van de Tao Te Ching met de hype van de laatste 2 maanden, Vibecoding. The Way of Code is een fantastisch project. Het introduceert de diepe filosofische waarheden van de Tao bij een nieuw publiek, in combinatie met AI-gegenereerde afbeeldingen die bij elk van de 81 hoofdstukken past. Alle animaties zijn gemaakt in samenwerking met Claude van Anthropic en je kunt ze zelf aanpassen. Zo maakte ik van deze animatie iets nieuws, dankzij Claude.

    In navolging van The Way of Code, luister zeker ook naar dit interview met Rick Rubin waar hij zijn visie geeft op Vibecoding, AI en de wijsheden van de Tao Te Ching. Zijn interpretatie van het gebruik van AI, op basis van de documentaire AlphaGO (waarin een AI wint van een grootmeester in het spel Go) is voor mij een eye-opener

    The reason the computer ended up winning wasn’t because it was smarter. It knew less. The computer knew less than the humans. The humans had mores. It had a culture around it beyond the rules. And the culture around it ended up being the limiting factor.

    Een absolute aanrader: Rick Rubin on Art, Life, and Vibe Coding


    Niche-websites over muziek. Altijd goed. Crucial Tracks music journal - the songs that made you is zo’n site.

    Crucial Tracks is a music journal where you can log and share the important songs in your life.


    Ik zal mijn Obsidian niet snel verlaten, maar de Sublime app gaat een belangrijke rol voor me spelen vanaf nu. Zie je het als een soort liefdeskind tussen Evernote, Pinterest, Are.na en Del.icio.us(ken je die nog!). En dan krijg je Sublime.

    Abstracte afbeeldingen en tekstblokken worden weergegeven op een wit canvas verschillende kleuren en vormen zijn zichtbaar het geheel nodigt uit tot creativiteit en reflectie over ideeën en verbindingen

    Ze noemen zich the knowledge tool that sparks creativity, omdat we geen kenniswerkers zijn, maar creatieve mensen. Of zoals de oprichter Sari Azout zegt in een interview: “Normal people don’t want to double-bracket the internet,” Probeer Sublime zelf via deze invite-link.


    “What if we didn’t think of a website as one thing that answers to a million people? What if instead, there were millions of websites, each one handmade by a single person?”

    Making space for a handmade web


    Komende dinsdag ben ik virtueel aanwezig bij “Making it in the Anthropocene”. Een serie sprekers en sessies hoe we in deze periode van verschillende crises (geopolitiek, klimaat, economie) een nieuwe weg vinden om te leven, werken en te bestaan.


    Collario móet toch wel een hele late 1 april grap zijn? Dit kán toch niet echt bestaan? Check de LinkedIn thread en je begint je af te vragen of we als mensheid geschikt zijn om iets met AI te doen…Een witte halsband met camera’s hangt om de nek van een man terwijl hij recht in de camera kijkt in een neutrale omgeving.


    Twee mannen met een boze uitdrukking kijken naar kinderen die rond een vuurtje staan en met vlammen spelen in een prehistorische omgeving met heuvels en bomen. Een van de mannen zegt Look at the kids playing with technology


    Dat was LinkLeesMap van deze week. Wat vinden we van deze serietitel? LinkLeesMap -> LLM… too much?

    Fijne week, happy cybersurfing!

    Hoe ik verborgen Youtube video's zichtbaar maak met een browser extensie

    Wist je dat de gemiddelde Youtube video zo’n 41 keer wordt bekeken? Voor een platform dat ogenschijnlijk vol staat met professionele content creators, het feit dat het na de Google de meest bezochte site is, valt dit aantal views misschien wel tegen? Of is er iets anders aan de hand? Ik leg je uit hoe ik door dit gegeven op het idee kwam om een browser extensie te maken om de video’s zichtbaar te maken die het Youtube algoritme onzichtbaar houdt.

    De video’s die niemand ziet

    Ik las een artikel bij BBC “The hidden world beneath the shadows of YouTube’s algorithm”, geschreven naar aanleiding van het 20-jarig bestaan van Youtube. Het geeft een fascinerende andere blik op het videoplatform. Niet over de grote kanalen, de succesvolle influencers, de rol van het platform in de online gesprekken. Maar meer over de essentie van Youtube als persoonlijk videoplatform. Met miljarden video’s die nog nooit of slechts zelden zijn bekeken. Auteur Thomas Germain haalt een onderzoek aan van onder andere Ethan Zuckerman. Zuckerman is onder andere directeur van het Institute for Digital Public Infrastructure en vooral blogger. Uit het onderzoek blijkt dat de mediaan van het aantal keer dat video’s zijn bekeken slechts 41 keer is. Dit betekent dat de meeste video’s in de dataset minder dan of gelijk aan 41 keer zijn bekeken. Sterker nog, als je video meer dan 130 views heeft, dan zit je in de bovenste 30% van de meest populaire content op het platform.

    De bevindingen van het onderzoek deden mij weer denken aan een website waar Germain ook naar verwijst, IMG_0001 van Riley Walz. Hier vind je video’s die tussen 2009 en 2012 met de iPhone werden geupload en de standaard bestandsnaam hielden, IMG_ gevolgd door 4 getallen. Dit zijn video’s die totaal niet zijn geoptimaliseerd voor kijkers, maar juist bedoeld waren om even online te zetten, te delen met iemand anders. Het zijn de kleine snapshots van het leven, publiek gemaakt via de videodienst.

    Ik bedacht me dat er vast meer video’s moesten zijn van andere camera’s, met eenzelfde vaste structuur in de bestandsnaam en met weinig views op Youtube. Zo had ik een Sony Cybershot, waarvan de bestandsnaam met DSC_ startte. Het kan niet anders dat op Youtube ook video’s zijn te vinden in het formaat DSC_xxxx.

    Het idee

    Toen kwam het idee binnen: Zou het niet leuk zijn als je met een browser extensie door deze video’s kunt zoeken? Ik legde het idee voor bij AI-app Openrouter, waarmee ik automatisch met verschillende modellen kan praten, afhankelijk van de vraagstelling. Ik had nog nooit een browser extensie gemaakt, dus dat liet ik de dienst ook maar stap voor stap uitleggen.

    Na 30 minuten had ik een lokale Chrome extensie die exact deed wat ik wilde.

    Je kiest een datum en een cameramodel. Van de maand en de dag maakt de code vier getallen. Zo zou vandaag 0501 zijn en plakt deze met het gekozen model in een zoekopdracht voor Youtube. Om vervolgens in Youtube direct de resultaten te laten zien. Hier zie je video’s met de titel DSC_0501 of hier zie je video’s die met een Go Pro zijn gemaakt en de bestandsnaam GOPR1127 hebben. Je kunt ook een random model en getal selecteren met de Timewarp knop. Ik koos er voor om een datum als startpunt te maken om de vier getallen te genereren. De extensie zoekt dus niet naar video’s die met de specifieke modellen op de specifieke datum zijn geplaatst. Is dat te onduidelijk nu? Laat het me weten.

    De resultaten zijn net zo verrassend als in het artikel van Germain. Er komen dashcams voorbij met 15 views, een jonge skier met 2 views of een voorstelling van drie jonge vriendinnen, slechts één keer bekeken. De rustgevende watervallen van Allagash, Maine. Sommige video’s zijn nog nooit bekeken als je door de lijst scrollt, sommigen hebben al honderden views. Maar het zijn vrijwel allemaal video’s die vrij zijn van call to actions, “like en subscribe” iconen en gelikte producties. Het zijn doorkijkjes in het dagelijkse leven van mensen overal ter wereld. Het zijn video’s die niet de pretentie hebben dat de maker een influencer wil zijn op social media. Het zijn persoonlijke boodschappen waarbij de maker de middelen gebruikt die voor handen zijn. Zoals snel een video maken, uploaden en privé delen.

    Youtube noemt zich graag het epicentrum van populaire cultuur en het nieuwe Hollywood. Ik zie het liever als publieke infrastructuur voor mensen die een verhaal willen vertellen. Ongeacht voor hoeveel kijkers dat is.

    Hoe maak je een browser extensie?

    Ik had nog nooit een browser extensie gemaakt, dus ik liet Deepseek me eerst maar eens uitleggen hoe die in elkaar zitten. Vervolgens is het model aan de slag gegaan om de extensie te maken, en op basis van mijn aanwijzingen constant wat aanpassingen te doen. Tenslotte heeft AI me geholpen met de uitleg hoe ik een browser extensie kan publiceren op de Chrome Web Store en bij Mozilla Add Ons.

    Alles zit relatief eenvoudig in elkaar. Je kunt de volledige code op Github vinden, downloaden en zelf aanpassen.

    Met de hulp van AI kon ik van een idee naar livegang gaan in nog geen 90 minuten. De meeste tijd zat in het maken van de juiste iconen en het invullen van de formulieren bij Mozilla en Google om de extensie te publiceren. Al het basiswerk is door AI gedaan. Ik heb zelf nog wel de code bekeken. Omdat het relatief eenvoudig in elkaar zit, kan ik het wel beoordelen of het doet wat het moet doen. Mogelijk kunnen wat functies efficienter en zal de CSS meer gestroomlijnd kunnen. Maar ik ben er voor nu tevreden mee.

    Ik ga nu nog uitzoeken waar en hoe ik de extensie het beste kan promoten. Ik vermoed sowieso op een aantal specifieke subreddits en op Hacker News. Natuurlijk mail ik de auteur van het artikel, ik denk dat hij er ook wel interesse in heeft. Mogelijk kan ik Ethan Zuckerman nog een bericht sturen. Ik wil er niet héél veel tijd aan besteden, het is vooral een leuk probeersel om iets bij te dragen aan het internet dat we wel eens vergeten in de comerciele bombarie die we over ons heen krijgen. Het internet van de kleine, persoonlijke interacties. Waar je even een video upload om aan iemand te laten zien. Niet met de bedoeling om er rijk mee te worden of veel invloed mee uit te oefenen. Maar om wat te delen. Als ik dat meer zichtbaar kan maken met deze browser extensie, dan is mijn doel gehaald.

    Ook leuk om te weten, ik publiceerde ooit de 150e video ooit op Youtube. Die korte minispeedway video van 20 jaar geleden is slechts door 5.500 mensen bekeken. Het is iets meer ge-edit en geen standaard camera-bestandsnaam, maar toch een stukje verborgen Youtube historie…

    Ik heb de organisatie SETUP en onderzoeker Siri Beerends hoog zitten. Maar haar stuk “Waarom we de AI boot prima kunnen missen” gaat wel érg kort door de bocht. Omdat er willekeurige “lollige” plaatjes worden gegenereerd, omdat nu al uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het schadelijk is, en zo worden er nog meer gevestigde tegenargumenten op een rij gezet. Kritiek op technische ontwikkelingen is goed en nodig. Ik zal de laatste zijn om er hoongelach op los te laten. Maar ik zoek zelf wat meer de nuance op. Wat kan er wél goed gaan. Wat kan wél met deze nieuwe technologie. Daarover later nog wel meer. Die gedachten moet ik echt eens rustig op een rij zetten.

    Het web is fantastisch

    Klik hier: The Web is Fantastic

    De gemiddelde lezer van deze blog zal het eens zijn met alles wat Robb schrijft.

    The real web is built on links. Hyper ones, in fact. Links you can share on your website. Links you can send to your mates.

    Of eigenlijk schreef, want zijn post is uit 2023. Maar dat maakt niet uit! Het hoeft niet allemaal the latest and greatest te zijn. Op je eigen blog kun je teruggrijpen naar het verleden, of je juist verliezen in de toekomst. Het is jouw plek, jouw keuze wat je er doet.

    Robb legt ook weer het principe van de /now-pagina uit. Toevallig kreeg ik pas geleden een mail van een trouwe lezer die zich al afvroeg wat er nu speelde bij me. Want ja, die /now-pagina bij mij is ernstig verwaarloosd. Shame on me! Ga ik oplossen!

    Get a blog, a website, a Mastodon account, something you control, and share links to cool things you find.

    Want the internet is amazing!

    Een meisje zit op een stoel terwijl een jongen naast haar staat en naar de computer kijkt. Een andere jongedame leunt tegen een tafel. De ruimte heeft een informele sfeer en technologie is zichtbaar. Er is tekst aanwezig.