Digging the digital

Ik zat 25 jaar geleden vol verbazing naar het scherm te kijken van mijn Pentium PC omdat ik ineens iets had gepubliceerd op het web. Ik had een nieuwe online dienst gevonden, Blogger, en daarmee kon je zelf iets op het web publiceren, werd er gezegd. Ik had al eens wat weblogs gezien, waaronder Tonie.net. Ik was altijd al benieuwd wat er mogelijk was met dat internet.

Moederschip

Dus ik probeerde Blogger eens. Verdomd. Op die bewuste zondagochtend, 30 juli 2000, stond daar ineens online wat ik net in een tekstvak had geschreven, een link naar een website die ik toevallig open had staan. Met een kort zinnetje er bij. Het stond ineens op mijn eigen blog. Het klinkt nu enorm banaal, want het is toch heel gewoon om even iets op het web te zetten? Dat is het nu wel. Maar die zondagochtend in 2000, terwijl ik in Breda achter zo’n lompgroot beeldscherm zat? Dat was de start van een groeiend besef dat het internet nog veel meer voor ons zou gaan betekenen. Ik kon het toen nog niet onder woorden brengen. Ik kan dat nog steeds niet even goed. Maar de kracht zit in het simpele feit dat iedereen met internet-toegang een producent is, een maker. Je maakt je eigen moederschip waar je kunt doen wat je wilt.

En zo begon ik te bloggen. 25 jaar geleden. Er is natuurlijk onwijs veel gebeurd in die 25 jaar, maar de verbazing is er nog altijd.

AI Agent

Want nu, in 2025, zit ik vol verbazing naar het scherm van mijn Mac M3 laptop te kijken, waar een AI agent een webapplicatie voor me maakt. Een webapplicatie om te kunnen praten met mijn 25 jaar aan blogposts. Mijn complete archief van zo’n 9.000 blogposts staat voor je klaar. Je kunt in het verleden graven met random posts, je kunt de chatbot van alles vragen waar ik over heb geschreven. Het is nog niet perfect, maar het doet het redelijk. Ik vond het voldoende om live te zetten, al weet ik dat de prompts aan de achterkant nog niet perfect zijn. Eén van mijn principes blijft, werken met de garagedeur open!

Alle code en alle intelligentie achter de chat heb ik in samenwerking met Claude Code gemaakt. Of nou ja, ik denk dat ik 0,01% van de code zelf heb geschreven. Vooral een paar CSS wijzigingen. De rest komt van Claude Code. Het is niet dat ik rustig achterover leun terwijl AI zijn werk vlekkeloos doet, neen! Het kost veel tijd, het kost veel denkwerk en heel veel fouten. Je moet een agent echt opvoeden, je moet het jouw manier van werken aanleren. Maar ook voor jezelf, je moet snappen hoe webapplicaties werken. Dat hoeft niet tot achter de komma nauwkeurig, maar enig begrip wat onder de motorkap gebeurt helpt. Omdat je een AI dan betere commando’s kunt geven en de output enigszins kunt beoordelen.

Nieuwe collega

Net als in de begindagen van bloggen had je enige kennis nodig van iets als FTP, van HTML en hoe het internet technisch werkt. Die tijden liggen inmiddels achter ons. Om te bloggen heb je alleen wat tijd, zin en een goed verhaal nodig. En zelfs dat laatste is geen harde vereiste. Maar ik hoop dat je de analogie begrijpt. AI Agents en iets als Claude Code is nog lang niet geschikt voor de massa. Net als bloggen dat niet was de eerste jaren. Maar de snelheid zit er in. Ik denk dat de komende jaren de meest succesvolle diensten en producten worden gemaakt in samenwerking met AI Agents. Zij zullen first class collega’s zijn in de creatie, doorontwikkeling en hyper-personalisatie van diensten die we ons nu nog niet kunnen voorstellen. AI Agents zullen met ons aan tafel zitten voor feature design, product ontwikkeling, marktstrategie en businessmodellen. Aan jou de taak om met een AI Agent te praten, te klankborden, mogelijkheden verkennen en keuzes te maken. Zonder grip te verliezen en door aan het stuur te blijven.
Dat zijn de competenties die je nodig gaat hebben. Dat zijn competenties die toekomstige generaties nodig gaan hebben.

Pieken en dalen

Een maand geleden zat ik met Ronald en Nienke van Kaliber te praten. Hoe het met me gaat, wat de plannen zijn rondom CreativeNotes. En natuurlijk kwam AI ter sprake. Mijn reactie op dat moment was oprecht, ik was er helemaal niet meer zo mee bezig. Er gebeurde zoveel in die tijd. Zowel persoonlijk als met CreativeNotes, maar net zo goed op het vlak van AI. Ik was overdonderd en had er geen zin meer in om dat allemaal te volgen en er iets mee te doen.
Reflectie is altijd goed. Inmiddels zie ik de waarde groeien van AI. Niet zozeer als snelheidsmaniak die al het werk van mensen overneemt. Maar als een technologische stap waar we mee zullen leven, waar we op een verantwoorde, ethische en menselijke manier gebruik van gaan maken. Een machine waar je mee kunt dansen en die je eigen denken scherper maakt, als je er bewust mee om gaat. Laat AI geen 100 boeken samenvatten voor je, dat is waanzin. Laat een LLM geen volledige artikelen schrijven, daar zit geen liefde in en dat merkt je lezer direct. Maar samen met AI ontdekken welke thema’s, kruisverbanden en onderliggende concepten in die boeken zitten, dát kan interessant zijn. Je artikelen aanscherpen op basis van je eigen corpus aan tekst en inzichten, het kan net die extra stap zijn die de eindversie beter maakt. Een tijdje terug was ik te veel overspoeld met alles wat gebeurde en kreeg AI veel minder aandacht van me. Dat tij is gekeerd nu ik er weer praktisch mee bezig ben. Zoals een prototype voor een schrijvers-projecttracker, gasten vinden voor podcasts en deze historie-chatbot.

Praten met 25 jaar blogposts

In een dag tijd heb ik een applicatie gemaakt die ik al jaren wilde maken maar waarvan ik niet wist waar ik moest beginnen, hoe ik dat moest aanpakken. Want ik ben geen programmeur. En nu heb ik een AI Agent in mijn laptop zitten. Die trouwens niet gratis is. Want de ontwikkeling van de app heeft me wel wat geld gekost. En soms was het ook weggegooid geld. Want zo’n agent kan verdomd eigenwijs zijn. Het gooit onderdelen weg die niet weg mogen. Het bedenkt zelf dat het iets anders moet. Je moet zo’n Agent echt bij de les houden. Maar als het eenmaal werkt, is het magisch. Waar ik 25 jaar geleden met FTP wat bestanden online moest zetten, wat natuurlijk jammer mis ging, zo hielp mijn AI Agent me nu met het deployen van de webapp. Ging dat in één keer goed? Nee natuurlijk niet. Maar uiteindelijk kwamen we er wel uit. Dus je kunt nu zelf kijken op 25jaar.frankmeeuwsen.com en praten met mijn historie van 25 jaar blogposts.